Sinds 1 juli van dit jaar is er een gloednieuw bikepark in Duitsland bijgekomen, gelegen in Sauerland, op zo’n 30 kilometer van Bikepark Winterberg. Na drie keer in Winterberg te zijn geweest, had ik wel zin om dit nieuwe bikepark te gaan ervaren. Samen met René, Maarten en Jeroen ging ik op weg naar Schmallenberg om een dag buiten te spelen!
Het in Whistler, Canada, gevestigde trailbouwbedrijf Gravity Logic van Tom Pro is verantwoordelijk voor de trailconstructie van het bikepark. En het is te merken dat hier kenners (en liefhebbers) aan het werk zijn geweest. Wat hebben zij een partij fantastische trails aangelegd! Ik kan jullie nu alvast verklappen dat Green Hill vanaf nu mijn favoriete bikepark in Duitsland is!
Een goed begin
Al meteen bij het oprijden van de parkeerplaats voel je de relaxte sfeer van dit bikepark. Er staan diverse campers en busjes (je mag overnachten op de parking) en we worden vrolijk begroet door een aantal medebikers. Het is allemaal even mooi aangelegd, van de parking tot de shop tot het restaurant. En het personeel is super vriendelijk. In ieder geval al een goed begin van onze dag!
De sleeplift
Online kocht ik onze dagpassen die je vervolgens bij de shop omwisselt voor een liftpas. De €2,50 borg krijg je na afloop weer terug. Maar je kunt de liftpas natuurlijk ook bewaren als souvenir. Naast de shop vind je de sleepliften met het zogenaamde easyLOOP-System. Dat is de eerste keer wel even een ding. Je moet op je fiets blijven zitten en vervolgens hangt een liftmedewerker een haak aan je stuur(pen). Echt ontspannend vind ik het niet. Ik heb moeite om het spoor te volgen en bij de steile stukken moet ik wat voorover hangen om mijn voorwiel aan de grond te houden.
Net voor het einde van de sleeplift til je de haak omhoog en laat je ‘m los op het moment dat je boven bent. Timing is alles, precies bovenop het landingsheuveltje je haak losmaken is het makkelijkst. De keren daarna gaat het overigens al een stuk relaxter. Hoewel, als de lift wordt stil gezet ben ik toch weer aan het prutsen. Je kunt in je remmen knijpen als tegendruk, zeker als je stil komt te staan op het steilere stuk. Maar pas op: wat er ook gebeurt, knijp niet in je remmen als de lift weer gaat lopen. Je wordt dan namelijk echt mee getrokken. Ik hield mijn remmen dus ingeknepen en kon met moeite op mijn fiets blijven zitten. Maar gelukkig ging het allemaal net goed!
Oh ja nog een kleine tip: wij kwamen er achter dat de rechterlift sneller omhoog gaat dan de linker en die vonden wij dus net wat makkelijker.
De trails
Er zijn 11 trails en een paar variaties om uit te kiezen, waarbij je af en toe moet oppassen dat je niet in de war raakt door de splitsingen halverwege. De trails variëren van groene en blauwe beginnersroutes tot technische rode en zwarte trails (met spectaculaire drops!) voor de meer ervaren bikers. Wij hebben het bij groen, blauw en rood gelaten. Een aantal van deze trails waren voor ons namelijk al uitdagend genoeg met gaps, drops en diverse jumps.
Moose Cruise (groen) & Save Wimmons (blauw) & Thin Air (blauw)
We begonnen met de Moose Cruise (groen) en Save Wimmons (blauw), wiens naam is gebaseerd op de Canadese mountainbikelegende Wade Simmons. Technisch gezien is deze blauw lijn de iets geavanceerdere versie van de Moose Cruise. De kombochten zijn net iets steiler waardoor je ook net iets meer snelheid kunt maken. Op het einde kun je nog even je jump skills oefenen op de Thin Air, maar alle tafels zijn ook te rollen. Dat belooft wat voor de andere lijnen!
Jonas & Pablo (blauw)
De andere blauwe trail die we rijden, is vernoemd naar de bouwers Jonas & Pablo. Laat je echter niet van de wijs brengen bij de start van deze trail. Je kunt rechts kiezen voor een drop van ruim 1,70 meter (!) of (goddank) links voor de bypass via een flowy trail. René, Maarten en Jeroen reden deze drop wel (helden!). Ik kreeg direct kortsluiting in mijn hoofd bij het zien van deze voor mij megadrop, dus nam ik wijselijk de bypass.
De rest van deze trail is werkelijk fantastisch aangelegd! Af en toe nam ik een sprongetje mee en ik rolde heerlijk vloeiend door de vele kombochten. De smile op mijn gezicht begon al groter en groter te worden. De trails aan de rechterzijde (vanaf beneden gezien) eindigen, via een toffe houten constructie, allemaal bij de Happy Ending (direct naast de sleeplift) 😉.
Time Shift (rood)
We besloten nog een keer de Jonas & Pablo te rijden, maar deze keer staken we na de eerste paar bochten door naar de rode Time Shift trail. Deze lijn begint meteen met wat technische passages en ik moest hier echt alle zeilen bijzetten, maar het lukte me om door dit eerste pittige stuk te komen. Hierna ook weer louter vloeiende kombochten en toffe jumps. En je gaat bijna denken dat je op een natural trail zit. Zo goed is het dus allemaal aangelegd!
Verderop kom je op deze trail nog een houten brug met drop tegen die Jeroen en René vooraf verkend hadden. En ook al is mijn droptechniek nog niet perfect (zucht, wat is er nog een hoop te leren), kreeg ik toch een enorme kick van deze drop! De gapjump die hierna volgde, heb ik maar even gelaten voor wat het is. De grote tables heb ik dan wel weer geprobeerd te springen, maar ook hier laat de techniek me nog wat in de steek. Ach wat deert het. Ik ben sowieso content met de progressie die ik maak. Ik rijd sneller naar beneden dan ooit en durf zelfs her en der een technical feature mee te nemen. En dan wordt het dus nog leuker!
Mixtape (rood) & Canadian Tuxedo (rood)
De andere rode trail die we rijden is de Mixtape. Meteen mijn favoriete trail. Heerlijke kombochten met aan weerszijden toffe obstakels. Ook deze trail voelt weer bijna aan als een natural trail. Na deze Mixtape drie keer te hebben gereden (zo leuk istie dus!) begon de koek behoorlijk op te raken. René en ik hadden al een dag Winterberg in de benen en dat afdalen is vermoeiender dan je denkt. Maarten en Jeroen besloten de rode Canadian Tuxedo trail te rijden. René en ik wilden ons goede gevoel vasthouden en reden nog een keer de blauwe Save Wimmons trail als afsluiter. Overigens hebben we volgens Maarten en Jeroen wel wat gemist, maar des te meer reden om nog eens terug te komen!
🎥 Jeroen aka Mr Brown NL
Conclusie
In het gloednieuwe Green Hill Bikepark vind je alles wat het hart van een mountainbiker sneller laat kloppen, van vloeiende kombochten tot jumplijnen en technisch uitdagende trails. Het doet je bijna denken aan de trails in de hoge Alpen. Alle trails zijn met veel liefde aangelegd en je kunt je hier prima een hele dag vermaken. De dag hiervoor waren wij in Bikepark Winterberg en ik kan echt zeggen dat ik Green Hill een toffer bikepark vind. Het kan natuurlijk zijn dat het door de nieuwigheid komt, maar de trails zijn naar mijn idee net iets beter en vloeiender aangelegd. Nou ja, ik zou vooral zeggen, ga het zelf maar ervaren!
Nog enkele tips
- Een dagticket koop je online en kost €30,00 (+€2,50 borg)
- Het bikepark is van 10:00 tot 18:00 uur geopend
- Er is voldoende parkeergelegenheid
- Er zijn diverse (schone!) toiletblokken, zowel op de parkeerplaats als boven
- Er is een bikeshop, verhuurmogelijkheid, restaurant en bikewash (op de parkeerplaats) voorhanden
- Bovenaan de lift is een terras met uitzicht op de heuvel en bovengenoemde drop en kun je wat te drinken en te snacken kopen
- Have fun!
PS het viel me op dat ik maar weinig vrouwen zie, in zowel Bikepark Winterberg als Green Hill Bikepark. Ik schreef eerder al een artikel over waarom er zo weinig vrouwen mountainbiken. Maar ik wil hierbij alle vrouwen aanmoedigen om vooral ook eens naar een bikepark te gaan. Het is zo’n toffe ervaring!
