Buitenspelen 2.0 op MTB route Rheden (Veluwezoom)

De Posbank ken ik vooral van wielrennen. Mijn schoonmoeder woont in Giesbeek en als we op de koffie gaan, combineren we dat wel eens met een rondje Posbank op de racer. Dat er rondom de Posbank, in het natuurgebied Nationaal Park Veluwezoom, ook een fantastische mountainbike route ligt, had ik al wel eens vernomen. Afgelopen zondag mocht ik het dan zelf gaan ervaren. En de route heeft mijn verwachtingen meer dan overtroffen. Onlangs had ik Nijmegen en Groesbeek als favoriete routes geclassificeerd. Rheden staat nu met stip op nummer 1.

Hoewel de weersvoorspelling niet al te best was, kwam er in de ochtend toch voorzichtig een zonnetje te voorschijn. En hoera, hij bleef de hele middag schijnen!

Als startlocatie kozen we Buitenplaats Beekhuizen. Vanaf hier begin je met een kort stukje klimmen op het fietspad, maar al snel duik je het onverharde terrein in via een rode lus. En niet zomaar een, je hebt meteen een steile switchback klim te pakken. Een pittig begin dus. Ik strandde dan ook al in de tweede bocht. Ik was natuurlijk nog koud en ook niet helemaal geconcentreerd aan de klim begonnen. Ook stond ik te zwaar geschakeld waardoor ik eraf moest. Dan maar naar boven lopen. Maar vanaf daar kon het dan echt gaan beginnen!

Ik was samen met Pieter en René en fietste iets voor hen uit. Ik dacht op een gegeven moment dat ik een afslag had gemist en tegen de route in fietste. Er kwamen me namelijk bikers tegemoet. Ik was al omgedraaid toen ik Pieter en René aan zag komen. Pieter, die de route eerder had gereden, zei dat je op sommige stukken in beide richtingen mag rijden. Verwarrend en niet helemaal handig op een singletrack stuk, maar enfin. De routebordjes geven inderdaad pijlen in beide richtingen aan.

We volgden een tijdje de bordjes van de groene route. Brede paden wisselen hier af met stukken singeltrack. De natuur is werkelijk adembenemend mooi. Met het zonnetje erbij was het echt dik genieten en als snel deed ik mijn colletje en helmmuts af. Je fietst jezelf al snel warm hier. Zeker omdat het geen moment vlak is. Maar het leuke van deze route is dat het klimmen op sommige punten beloond wordt met een, voor Nederlandse begrippen, lange afdaling. Hier kun je echt even gas geven. Hoe tof!

De rode lussen

De groene route is niet al technisch, des te meer genieten we van de prachtige natuur. Toch is er genoeg uitdaging te vinden op de extra rode lussen. Deze liggen aan de groene route en zijn optioneel, maar als je over voldoende techniek (en wat durf) beschikt, zou ik deze zeker meenemen! De eerste complete rode lus die wij reden, was de zogenaamde ‘Shooting Mountain’. Een lus met een jump, drop-offs, north shore, switchbacks en trappetjes. Spektakel gegarandeerd dus!

Voordat je aan de afdaling kunt beginnen, moet je best een pittig stuk klimmen. Eenmaal boven word je wel beloond met een fenomenaal uitzicht over de heidevlakte van de Veluwezoom. Wow, zo mooi! We namen hier even de tijd om van het uitzicht te genieten en iets te eten. Maar dan kon de show ook echt beginnen! Het eerste stuk liep bij mij alleen niet echt vloeiend. Ik vond de elementen best pittig. De eerste jump liet ik aan me voorbij gaan (je kunt er links omheen rijden). En de steile afdaling met drops sloeg ik ook over. Dat werd lopen dus.

Even later volgde een stukje north shore met drop-off waar we stopten om te kijken hoe deze het best te rijden is. De drop-off hoefde je niet per se te springen, maar was ook af te rijden, dus ik besloot het gewoon te gaan proberen. En wonderwel reed ik ‘m in een keer af. Had ik daar nou ook meteen een kleine jump te pakken of dacht ik dat maar? Ik had er wel lol in dus liep ik een stukje terug omhoog om ‘m nog een keer te kunnen rijden. Nu durfde ik iets meer aan te zetten en ging ik er als vanzelf vanaf. Easy does it dus eigenlijk!

Dit smaakte naar meer. We namen een short cut en fietste nog een keer naar boven (zo kom je dus wel aan je hoogtemeters!). Deze keer had ik wat meer snelheid en dus meer flow te pakken en pakte ik ook de jump mee. Even later coachte Pieter en René me door het steile stuk met de drops heen. Ook het stukje north shore ging lekker. Wooha, now we’re talking! We reden deze keer helemaal naar beneden waar nog drie drop-offs in verschillende hoogte volgden. Niet echt mijn specialiteit dus besloot ik voor de laagste te gaan en die was prima te rijden. Volgende keer wil ik voor de hogere gaan!

Pumptrack

We pakten de groene route verder op en niet veel later volgde een ontzettend toffe pumptrack (een rode lus). Deze is onwijs goed aangelegd, wat een flow! Een smile van oor tot oor! Zó lekker. Omdat we al best wat tijd hadden besteed aan de vorige rode lus, besloten we het bij een keer te laten. Maar als je meer tijd hebt, wil je deze absoluut nog een keer rijden!

We bleven genieten van de mooie natuur en heerlijk flowy trails, maar moesten ook een beetje rekening gaan houden met de tijd. We wilden zeker voor het donker terug bij de auto zijn. We pakten nog een laatste rode lus mee, maar deze hadden we achteraf beter over kunnen slaan. Het was vooral heel veel bochten rijden, maar verder geen technische elementen. We hadden vooral het gevoel dat we in rondjes reden.

Toen we weer op de groene route zaten, besloten we gas te gaan geven. Voor zover de benen dat nog toelieten. Want we begonnen de kilometers en hoogtemeters wel degelijk te voelen. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat we soms kozen voor het asfalt in plaats van de flowy singletrack om terug bij de auto te komen. We zagen de zon steeds verder onder gaan en wilden geen tijd verliezen. Maar ja, dan kom je nog een buffel tegen in het wild en moest er toch echt nog even een foto worden gemaakt. Eenmaal bij de auto aangekomen, gaven we elkaar een dikke high five. Dit was toch wel het betere buitenspelen!

Tot slot

Deze MTB route is een dikke aanrader en absoluut voor herhaling vatbaar. Zeker omdat ik achteraf hoorde dat we blijkbaar een stukje van de rode lus bij Eerbeek hebben gemist. Een extra reden om nog een naar Rheden terug te gaan dus. Flauw, maar ik moest ‘m maken 😛.

Praktische info

• Parkeren: Er zijn meerdere startlocaties. Wij parkeerden de auto bij Buitenplaats Beekhuizen Bovenallee 1, Velp
• Lengte groene route: 47,2 kilometer, 698 hoogtemeter
  Lengte rode route 1: 2,6 km, 100 hm (Niner Shooting mountain trail)
  Lengte rode route 2:  6,7 km, 124 hm
  Lengte rode route 3:  1,1 km, 31 hm (pumptrack)
  Lengte rode route 4: 3,3 km, 100 hm (lusje Eerbeek)
• Een full suspension bike met dropper post is aan te raden, zeker als je de technische rode lussen meeneemt
• Een vignet is verplicht. Een jaarvignet van Natuurmonumenten kost € 12,00.
• In Nationaal Park Veluwezoom deel je sommige paden met andere mensen en dieren. Als je andere recreanten op de route treft, passeer deze dan altijd op een nette manier. Een vriendelijk ‘hallo’ en ‘bedankt’ bij het langzaam passeren bevordert de sfeer in het bos! Be Nice, Say Hi!