Pal aan de Waal, aan de noordkant van de Bommelerwaard, ligt een parel van een bikepark verscholen, op de voormalige vuilnisbelt aan de Ketelsteeg net buiten Zaltbommel. Onlangs had ik op Instagram een en ander voorbij zien komen over dit bikepark en ik vroeg mezelf af waarom ik nog niet eerder op het idee was gekomen om hier naar toe te gaan. Het bikepark ligt immers op slechts 18 kilometer van mijn huis. Dichtbij genoeg dus om er op de fiets naar toe te gaan.
De slechts 18 kilometer voelde overigens wel wat verder aan. De weg naar Zaltbommel gaat voornamelijk door saai polderlandschap. En met een straf windje tegen (ook dat nog) leken de wegen nog eindelozer dan ze al waren. Maar we klaagden maar niet, want er stond ons per slot van rekening een mooie beloning te wachten!
Een fullface helm leek me ietwat overdreven voor dit bikepark, maar voor de zekerheid deed ik wel mijn kniebeschermers om. We begonnen op het hoogste punt van het park (vergeet niet te genieten van het prachtige uitzicht over de Waal!). Hier begin je met een steile afdaling en via wat houten planken kom je vervolgens uit bij drie drops, aangeduid als blauw (eenvoudig), rood (geoefend) en zwart (zeer geoefend). Omdat ik er nog even in moest komen, koos ik voor de blauwe drop en die was prima te doen.
We reden deze sectie nog een paar keer en eenmaal opgewarmd, besloten we naar het volgende onderdeel te gaan: de rockgardens. Verspreid over het park liggen verschillende rockgardens variërend in moeilijkheidsgraad. Ik moet eerlijk zeggen dat rockgardens niet mijn specialiteit zijn. Ik begon dan ook met de makkelijkste om vervolgens steeds een stapje verder te gaan.
Bij de wat steilere stond ik toch weer even te pielen. De ene kant van mijn hoofd zei: “Dit is te doen, in Finale Ligure heb ik moeilijkere passages gereden” en de andere kant van mijn hoofd zei: “Dit is best pittig, durf ik dit wel?” Samen met René bepaalde ik de voor ons meest ideale lijn om te rijden en besloten we ervoor te gaan. Yes! Gelukt 💪🏻
Na de rockgardens waren de drops aan de beurt. Door het park heen liggen diverse drops verschillend in hoogte, We begonnen aan de kant van de ‘betonnen buizen’ drops. Er liggen hier twee buizen achter elkaar. De eerste wat hoger dan de tweede. We besloten eerst de wat lagere drop te rijden. Die ging prima. René wilde meteen voor de twee drops samen gaan en ik besloot achter hem aan te rijden. En waar ik normaal nog wel eens wil haperen voor een wat hogere drop, voelde ik dit keer geen twijfel. Gewoon gaan! Ik besloot de drops nog een paar keer te rijden en dit moest natuurlijk op camera worden vastgelegd!
Vlakbij deze drops zit ook nog een steile afdaling over beton. En dan bedoel ik serieus steil. Ik stond hier echt even te twijfelen. Eerst maar de afdaling over het stuk gras naast het beton proberen voor het gevoel. Dit stuk was net iets minder steil en hier kwam ik prima beneden. Ik besloot ervoor te gaan en na een paar bijna-pogingen, reed ik dan toch naar beneden. Er ontsnapte een kleine vreugdekreet. Weer een overwinning!
Op deze berg zo pal aan het water, vang je veel wind en ik begon het langzaamaan een beetje koud te krijgen. Je maakt natuurlijk niet veel kilometers en omdat ik meer bezig was met het analyseren en rijden van de obstakels, stond ik best veel stil.
Als laatste onderdeel wilden we nog de steile betonnen trap meenemen. Er zit een extra moeilijkheid in omdat de trap een scherpe bocht naar rechts maakt. René kwam redelijk beneden, maar ik kwam niet verder dan het eerste gedeelte. Omdat ik nu letterlijk stond te blauwbekken, besloot ik het bij deze ene poging te laten. Deze trap houd ik dus tegoed voor een volgende keer.
Want dat ik hier terug ga komen, is zeker! Het park is prachtig gelegen, het is er rustig en genoeg technische elementen om aan je skills te werken. Bij mij staat genoeg op het programma voor een volgende keer: die steile stenen trap, de hogere drops, de moeilijkere lijnen van de rockgardens en de switchback afdaling.
PS normaal gesproken wordt het park mede onderhouden door een kudde schapen (en een onderhoudsploeg). Echter kom je in de zomer toch veel distels, brandnetels en hoog gras tegen. Dit bikepark is dus het beste te bezoeken in het najaar, de winter en het vroege voorjaar.
