Waar is MissMTB gebleven?

Waar is MissMTB gebleven?

Enthousiast begon ik vorig jaar aan mijn blog, Facebook, Strava en Instagram account over mountainbiken en hardlopen. Aan het enthousiasme voor het sporten is niets veranderd (dat is misschien alleen nog maar meer geworden), maar het enthousiasme voor het bijhouden van mijn blog is wel wat minder geworden in de loop van de tijd.

Een paar maanden terug ben ik aan een nieuwe baan begonnen en daarna is de klad in het schrijven er wat ingekomen. Ik merkte dat al mijn energie naar het nieuwe werk ging en dat ik ‘s avonds of in het weekend geen puf meer had om over mijn sportavonturen te schrijven. Mijn Insta heb ik bijgehouden, simpelweg omdat dat nu eenmaal minder tijd kost. Fotootje uploaden, tekst en hashtags erbij en klaar.

Sinds ik aan mijn nieuwe job ben begonnen, is er op sportgebied ook best het een en ander gebeurd. Zo bieden ze op mijn werk elke maandag hardlooptraining aan. Een geweldige manier om je werkmaandag af te sluiten. Van half 6 tot half 7 lopen we met een groepje (en personal trainer!) op de wegen en paden rondom het kantoorpand. Ik wist niet dat lopen in een groep zo gezellig kon zijn! En ongemerkt werk je ook nog eens aan je conditie. Onze personal trainer heeft elke week weer een ander (interval)programma voor ons in petto. En elke week ga ik weer helemaal stuk (dat intervallen is pittig!). En met dat warme weer nog wat meer. Maar elke keer is dat gevoel na afloop zo ontzettend fijn en voldaan.

Om mijn hardlooptechniek nog verder te verfijnen heb ik vorige week een 1-op-1 sessie met onze PT gedaan. Hij heeft naar mijn loophouding en voetafwikkeling gekeken en hier viel inderdaad nog wat te verbeteren. Ik leunde te ver naar achteren (beter is om ongeveer 20% naar voren te leunen), wikkelde mijn voeten niet genoeg af (meer op de voorvoeten lopen), keek teveel naar beneden (blik dus naar de horizon) en hield mijn armen en handen veel te gespannen (losjes is hier het sleutelwoord). Ook heeft hij wat oefeningen voor thuis met de kettle bell meegegeven om mijn core te versterken (dit is zowel voor het lopen als het fietsen goed). Ik probeer zijn tips ook echt in de praktijk te brengen en heb inderdaad het gevoel dat het me helpt om wat lichter en makkelijker te lopen.

Intussen heb ik ook een heus Garmin sporthorloge aangeschaft, zodat ik mijn looptijd en afstand beter kan monitoren (die telefoon elke keer mee, was ook niet wat). Ik lijk wel fanatiek he! En zou ik dan toch eindelijk echt plezier in hardlopen gaan krijgen?!

Ook al is dat misschien zo, voor mij gaat er toch echt nog steeds niets boven mountainbiken. Helaas heb ik dat niet zoveel kunnen doen de afgelopen weken. Zoals sommige van jullie misschien wel weten, is mijn mountainbike heel lang weg geweest voor een servicebeurt. Er was van alles mis gegaan bij een bepaalde superstore, tot mijn grote frustratie aan toe. Min of meer noodgedwongen ben ik toen op de racer overgestapt (en een keer op de full suspension bike van René). Zo probeer ik een keer in de week naar het werk te fietsen (met 20 km enkele reis is dat prima te doen!) en zo ’s avonds of in het weekend een rondje door de polder te maken. En ik moet toegeven dat hoe vaker ik op de racer stapte, hoe beter het ging en hoe leuker ik het ook ging vinden. Maar eenmaal terug op de MTB (uiteindelijk is mijn bike toch terug naar huis gekomen), wist ik weer wat ik al die tijd heb gemist!

Mijn hardtail is dus opgeknapt en rijdt weer als een zonnetje en ondertussen is er ook ‘gezinsuitbreiding’ gekomen. De Trek Fuel EX, die al in de familie was, is van eigenaar gewisseld. René heeft een nieuwe MTB besteld, een Jeffsy (voor hem een vette upgrade) en ik heb zijn Trek overgenomen (voor het betere speelwerk dus voor mij ook een vette upgrade). Hoera! Zo blij dat het nu eindelijk zo ver is. Ik roep al ruim een half jaar dat ik een full suspension bike wil en nu is het dan zover. Inclusief flat pedals en dus heb ik maar meteen een paar Five Ten schoenen aangeschaft. Aankomend weekend gaan we biken in de Eifel en kunnen we allebei onze nieuwe MTB’s gaan testen. Ik kan niet wachten!

MissMTB heeft dus zeker niet stil gezeten en gaat dat de komende periode ook zeker niet doen. In september staat het Gardameer op de agenda (#megaveelzinin) en in oktober loop ik met collega’s de halve marathon van Eindhoven (#megaambitieus). Er komen in ieder geval mooie foto’s aan (houd dus mijn Instagram @miss.mtb in de gaten!) en wellicht ook weer een enkele blogpost!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *