Bike mekka Finale Ligure

Finale Ligure, ik had er al veel over gehoord, maar je weet pas hoe het er is, als je er zelf bent geweest. Afgelopen september was ik hier voor een drieweekse bike vakantie en het was nog toffer dan ik had gedacht. Finale Ligure heeft dan ook al mijn verwachtingen overtroffen!

Hoe het begon
Op zoek naar een mooie mountainbike bestemming, passeerden diverse plaatsen de revue. Toen de keuze voor Finale Ligure was gemaakt, vroegen we ons in eerste instantie nog af of het niet te pittig biken zou zijn daar. Na een paar keer bij het Gardameer geweest te zijn, waren we gewend om lange stukken te klimmen en dan over niet al te moeilijke paden naar beneden te rijden (een paar moeilijke passages her en der daar gelaten). Tijdens onze zoektocht naar toffe trails, stuitten we voornamelijk op heftige downhill paden. Heftig is natuurlijk subjectief, maar in onze optiek zou het best buiten onze comfort zone zijn. Desalniettemin lieten we ons niet ontmoedigen. De bike plaatjes zagen er zo veelbelovend uit en in combinatie met zon, zee, strand, gaf dat uiteindelijk de doorslag. Ik vond een leuke accommodatie en zo togen wij begin september naar Finale Ligure.

La dolce vita in Finalborgo
Onze studio bleek uiteindelijk niet in Finale Ligure, maar in het dorpje Finalborgo te liggen. Finalborgo (ook wel Finale Borgo genoemd) is een middeleeuws dorp een paar kilometer landinwaarts van de badplaats Finale Ligure. Vanaf het terras dat bij onze studio hoorde, keken we uit over de karakteristieke gebouwen van het dorp, evenals over een kasteel en verschillende andere historische monumenten. Dit alles verklaart waarom Finalborgo op de lijst staat als een van de ‘mooiste dorpen van Italië’. Het oude deel van het dorp heeft nog steeds haar middeleeuwse muren, smalle straatjes waar je heerlijk rond kan struinen en een sfeervol plein met gezellige terrassen. Kortom in Finalborgo vind je de typisch Italiaanse sfeer. We voelden ons dan ook meteen thuis in dit dorp.

Downhill to the max
Oke, het plaatje van lekker eten, drinken, sfeer proeven, zie je nu wel voor je, maar hoe ging het biken daar dan, zul je je afvragen? Op dag 1 begonnen we met een verkennend rondje en een eerste voorzichtige downhill. De uitzichten waren meteen geweldig, maar qua afdalen zat ik er niet zo lekker in. Misschien was het de vermoeidheid van de lange autorit, misschien was het onzekerheid of onwennigheid. Het werd me in ieder geval duidelijk dat het pittige bike weken zouden worden. De tweede dag gingen we voor een nieuw verkennend rondje met als toetje de Briga trail die uitkomt in het dorp. Dit voelde al beter. Wederom genoten we van de prachtige uitzichten over zee, maar ook van de vette downhill. En als een bepaald stuk niet lukte, gingen we terug en probeerden we het nog een keer. En nog een keer. Net zo lang tot het wel lukte. En zo bleven we dat de rest van de dagen ook doen. Door het keer op keer opnieuw te proberen, groeit je zelfvertrouwen en durfde ik uiteindelijk na drie weken deze Briga trail (voor mijn doen) snoeihard naar beneden te rijden. Downhill to the max!

Waarom klimmen als je ook kan shuttelen
Ik heb tijdens deze vakantie kennis gemaakt met een voor mij nieuw fenomeen. Was ik voorheen altijd voorstander van naar boven fietsen (iets met dat je een afdaling moet verdienen), heb ik me hier laten verleiden tot het nemen van een shuttle bus. Stik zenuwachtig was ik de eerste keer. Ik had werkelijk geen idee wat me te wachten stond. Ik zag alleen maar bikes met dikke veerweg en bikers uitgerust met full face helmen en volledig beschermende fietskleding. Ik vond mezelf er maar schraal bij afsteken met een gewone fietshelm en een paar lullige kniebeschermers. Qua bike kwam ik er ook bekaaid vanaf. Ik dacht eindelijk leuk mee te doen met mijn full suspension van 120 mm veerweg. Tot ik al dat downhill bike geweld om me heen zag…

De Rollercoaster trail
De shuttle bus stopt op twee plekken, bij het startpunt van de bekende Rollercoaster trail (waar vandaan overigens meerdere trails te rijden zijn) en bij de Nato Base (de tweede stop). Wij kozen voor de eerste stop. Maar voordat we aan de downhill begonnen, moest ik eerst nog wat rustiger worden,. We begonnen met een cappuccino en namen de route nog eens door. Toch wilde het nerveuze gevoel niet echt verdwijnen. “Maar ik wilde toch een vette afdaling doen? Stel je niet zo aan, sprak ik mezelf vermanend toe.” Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan. De trail begon meteen pittig met wortels en grote keien. De dag ervoor had het gehageld, dus het was ook nog erg nat. Het duurde echt wel even voor ik er lekker in zat, maar dat gevoel kwam uiteindelijk wel. En de ultieme flow op deze trail is zo lekker! Die smile is uiteindelijk dus gekomen en niet meer weg gegaan. Al moet ik toegeven dat we deze eerste keer de S3 stukken (zie hier voor uitleg over de moeilijkheidsgraad) hebben gelaten voor wat ze waren. Hier werd het dus lopen. Maar omdat deze trail zo vet is, hebben we een week later nog een keer de shuttle genomen naar de Rollercoaster en toen hebben we wel de S3 stukken kunnen fietsen. Hoe vet!

Tot slot
Na drie geweldige weken biken in Finale Ligure, mag ik wel concluderen dat ik progressie heb geboekt. Oefening baart dus zeker kunst. ‘More skills is more fun’ gaat in dit geval zeker op. Het geeft echt een kick als je harder naar beneden rijdt en die moeilijke passage mee kunt pakken! Dit smaakt zeker naar meer. De komende maanden wil ik me gaan richten op het verder verbeteren van mijn downhill skills om volgend jaar nog vettere dingen te kunnen doen. Ook wil ik aan mijn uitrusting in ieder geval een full face helm gaan toevoegen. “Staat dan al vast dat je weer naar Finale gaat volgend jaar?” “Nog niet, maar de combinatie van zon, zee, la dolce vita en biken heb ik als zeer prettig ervaren, dus de kans is heel groot dat we volgend jaar terug gaan komen!”

Nog wat praktische info

• De meeste trails in Finale zijn aangelegd (hoewel dit niet altijd zo voelt). Dit betekent dat het niet echt een gebied is om routes te rijden. Hiermee bedoel ik dat je niet echt een grote ronde met veel kilometers en hoogtemeters kunt maken. Een uitzondering is de 24H Finale trail. Verder is het vooral omhoog shuttelen (of fietsen) en downhillen
• Routes zijn te downloaden via Trailforks. Verder hebben wij veel routes zelf gemaakt in Komoot. Ook hebben we routes gehaald uit Duitse Mountainbike bladen (zie eerdere post)
• Mijn ervaring is dat Finale Ligure niet echt geschikt is voor beginnende mountainbikers. Je moet toch wel enige ervaring hebben op wat ruigere trails en/of met obstakels
• Wij boekten de shuttle via Evolve Bike shop, maar er zijn diverse bike shops die ook een shuttle service aanbieden
• Het is aan te raden om knie- (eventueel elleboog-) beschermers en een full face helm te dragen
• Een full suspension bike is een must (je doet leuk mee vanaf 150 mm veerweg)

Mocht je meer informatie willen over Finale Ligure en omgeving laat het me weten. Ik geef je graag nog meer tips over reis en verblijf!

UPDATE

Finale Ligure beviel zo goed, dat we het jaar erop terug zijn gegaan. Ik heb nog eens twee artikelen geschreven over dit bike mekka met meer tips en trails.

Dikke trails rijden in Finale Ligure

5 Tips voor biken in Finale Ligure